بررسی الگوی پراکنش مکانی، زمانی و روند تغییرات توده زنده خانواده گوازیم ماهیان (nemipteridae) در آبهای ساحلی دریای عمان (استان سیستان و بلوچستان)

خانواده گوازیم ماهیان در صید تجاری آب های جنوب ایران از اهمیت اقتصادی و میزان صید بالایی برخوردار می باشد. به منظور پایش ذخایر این گروه آبزی در دریای عمان طی ده سال نمونه برداری در سال های 1382 تا 1392 گشت های تحقیقاتی ترال کف از غرب تا شرق دریای عمان در 5منطقه (اشکوب) و 4 لایه عمقی 20-10 ، 30-20، 50-30 و 100-50 متربه مورد اجرا درآمد. نتایج نشان داد که بهترین مکان برای صید این ماهیان مناطق غربی و شرقی  آب های ساحلی استان سیستان وبلوچستان است. دربین مناطق پنج گانه این استان بیشترین میزان صید بر واحد سطح در صیدگاه های میدانی، گالک، رابچ و بیاهی با 7/293 کیلوگرم بر کیلومترمربع ثبت گردید. با بررسی لایه های عمقی مشخص گردید که بیشترین میزان صید بر واحد سطح در اعماق بیش از30 متر بوده که با کاهش عمق  از تراکم این ماهیان کاسته می شود. چنانکه بیشترین میزان صید بر واحد سطح لایه عمقی 100-30 متر با2/331 کیلو گرم بر کیلومترمربع ولایه عمقی 20-10 متر با 6/28 کیلو گرم بر کیلومتر مربع کمترین میزان را داشته است. در دهه اخیرمقدار صید بر واحد سطح  گوازیم ماهیان روندی افزایشی را نشان می دهد که حاکی از ثبات نسبی این ذخایر آبزی می باشد.